Dag 9: Op de Zwiebeln Tour
Door: Ton & Hans
Blijf op de hoogte en volg Italia !
21 Augustus 2016 | Duitsland, Dillingen an der Donau
Tja, als je naar de kaart kijkt dan zitten we ogenschijnlijk nét onder Luxemburg. Volgens ons klopt dat niet.
Vandaag was het landschap onovertroffen, de Schwälbische Alb. Maïsvelden, dennenbossen, ontelbare buizerds en ander gevogelte (als stedenbouwers zijn wij hier niet van op de hoogte, maar wel van onder de indruk), en elke 5 km kondigde een nieuwe Zwiebel weer een prachtig dorpje aan. Opvallend: elke kerk tot in de puntjes in de stuc! Hier wordt nog kerkbelasting betaald, denken wij.
De Denkmalpflege (monumentenzorg) is hier dik in orde. Het mag wat kosten allemaal. Fraaie vakwerkhuizen, houten boerderijen, schattige barokke dorpskerkjes, en heel veel volkstuintjes, ook perfect georganiseerd. Geen aardbei waar niet over nagedacht is!
Onvoorstelbaar zijn de fietspaden. Glad, breed, goede bewegwijzering, sommige stukken nog nauwelijks bereden, en om de 2 km meubilair om even te rusten of te eten. We hadden ook de wind in de rug, perfect fietsweer, en een paar druppels om ons wakker te houden!
Vandaag hebben we 109 km gemaakt, we zijn trots op onszelf! Vanuit Grossaltdorf werden we meteen wakker gemaakt door een helling van 2,5 km van 5 tot 7 %. Het leven wordt wel makkelijk zo: pompen of omvallen. We reden langs Ellwangen, mooi plaatsje aan de rivier de Jagst. Hier is ook het Alemannenmuseum. Deze makkers doorbraken in de 3de eeuw na Christus de Romeinse Limes. Aan deze Alemannen is de Franse benaming Allemagne voor Duitsland te danken. Weten we ook weer!
Door de Schwäbische Alb kwamen we uiteindelijk aan in Dillingen an der Donau. Na de Mark, de Zuid-Willemsvaart, de Rijn, de Neckar, de Kocher en de Jagst onze nieuwe watervriend. Van korte duur, morgen langs Augsburg over de Lech, op naar de Ammersee. Wellicht zijn we dinsdagavond in Garmisch Partenkirchen.
Het fietsen gaat goed. Een middeltje van een Duitse apotheek helpt geweldig tegen beginnende zadelpijn. Ton verzuchtte vandaag dat zijn fiets als gegoten zat; hij wilde hem vanavond mee in bed. Dat belooft wat in ons Gasthof Zur Sonne in Dillingen!
We missen Maarten vanzelfsprekend. We houden nauw contact met elkaar, en zijn gedreven om elkaar weer te ontmoeten aan de andere zijde van de Alpen. Fingers crossed dat het herstel voorspoedig verloopt!
Voor nu zeggen wij zoals zovelen hier: grüss Gott, servus, tschüss! Tot morgen!
Ton & Hans
Vandaag was het landschap onovertroffen, de Schwälbische Alb. Maïsvelden, dennenbossen, ontelbare buizerds en ander gevogelte (als stedenbouwers zijn wij hier niet van op de hoogte, maar wel van onder de indruk), en elke 5 km kondigde een nieuwe Zwiebel weer een prachtig dorpje aan. Opvallend: elke kerk tot in de puntjes in de stuc! Hier wordt nog kerkbelasting betaald, denken wij.
De Denkmalpflege (monumentenzorg) is hier dik in orde. Het mag wat kosten allemaal. Fraaie vakwerkhuizen, houten boerderijen, schattige barokke dorpskerkjes, en heel veel volkstuintjes, ook perfect georganiseerd. Geen aardbei waar niet over nagedacht is!
Onvoorstelbaar zijn de fietspaden. Glad, breed, goede bewegwijzering, sommige stukken nog nauwelijks bereden, en om de 2 km meubilair om even te rusten of te eten. We hadden ook de wind in de rug, perfect fietsweer, en een paar druppels om ons wakker te houden!
Vandaag hebben we 109 km gemaakt, we zijn trots op onszelf! Vanuit Grossaltdorf werden we meteen wakker gemaakt door een helling van 2,5 km van 5 tot 7 %. Het leven wordt wel makkelijk zo: pompen of omvallen. We reden langs Ellwangen, mooi plaatsje aan de rivier de Jagst. Hier is ook het Alemannenmuseum. Deze makkers doorbraken in de 3de eeuw na Christus de Romeinse Limes. Aan deze Alemannen is de Franse benaming Allemagne voor Duitsland te danken. Weten we ook weer!
Door de Schwäbische Alb kwamen we uiteindelijk aan in Dillingen an der Donau. Na de Mark, de Zuid-Willemsvaart, de Rijn, de Neckar, de Kocher en de Jagst onze nieuwe watervriend. Van korte duur, morgen langs Augsburg over de Lech, op naar de Ammersee. Wellicht zijn we dinsdagavond in Garmisch Partenkirchen.
Het fietsen gaat goed. Een middeltje van een Duitse apotheek helpt geweldig tegen beginnende zadelpijn. Ton verzuchtte vandaag dat zijn fiets als gegoten zat; hij wilde hem vanavond mee in bed. Dat belooft wat in ons Gasthof Zur Sonne in Dillingen!
We missen Maarten vanzelfsprekend. We houden nauw contact met elkaar, en zijn gedreven om elkaar weer te ontmoeten aan de andere zijde van de Alpen. Fingers crossed dat het herstel voorspoedig verloopt!
Voor nu zeggen wij zoals zovelen hier: grüss Gott, servus, tschüss! Tot morgen!
Ton & Hans
-
21 Augustus 2016 - 22:55
Italia ! :
Geweldig Mannen !
Trots op jullie en ...jaloers ook. De alpen schieten al dichterbij ! Het is wat.
We werken samen hard aan een spoedige hereniging van het team; noord en zuid vinden elkaar spoedig weer !
De 18u00 pint is vandaag weer behoorlijk verdiend voor jullie, ook al is het later geworden !
Hou alles heel en tot gauw !
Maarten -
21 Augustus 2016 - 23:19
Freek:
Gruss Gott, jongens (mannen) en welterusten
Freek -
22 Augustus 2016 - 09:51
Harry Reininga:
Goedemorgen Mannen,
ik neem aan dat jullie al weer op de fiets zitten nu.Ik sprak Maarten gisteren en hij vertelde,na mijn verbaasde vraag "Nu al terug",van zijn malheur met de prostaat.Ik hoop van harte dat je zondag weer aan kan sluiten.
Jullie gaan als een speer en erg leuk om zo deelgenoot te zijn van jullie heldhaftige tocht dwars door Europa!
Succes vandaag en hartelijke groet uit een regenachtig Breda,
Harry
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
