Dag 12: En de trein, hij denderde voort!
Door: Hans & Ton
Blijf op de hoogte en volg Italia !
24 Augustus 2016 | Oostenrijk, Telfs
Je ziet ze langzaam dichterbij komen, die massieve formaties van graniet, met onvoorspelbare routes en percentages. De adrenaline neemt toe, je denkt aan de grote klimmers in de Tour, hoe kwam Elefantino omhoog, Mercx, Froome recent? Doordouwen of souplesse? Wat is het juiste hart-long ritme bij welk percentage? Wanneer weet je of je een goede dag hebt? Waar merk je dat aan als (bijna) alles pijn doet? Zit Reitsma de zaak niet te belazeren met zijn afstanden klimmen en percentages, of ligt het aan ons zelf?
Het grote afzien blijkt enorm mee te vallen. Fluitend komen wij boven, maar gelukkig hebben wij gauw onze normale ademhaling weer te pakken. We zeggen ook vaak tegen elkaar hoe veel sterker wij vandaag weer zijn ten opzichte van gisteren. Als we het niet geloven zeggen we het nog een keer....
Garmisch blijkt een hele chique stad, waar Ton een nieuwe camera kocht, want de oude was kapot. En wat moet je zonder camera? De fotohandel was enthousiast over ons voornemen om Rome te bereiken. Een vrouwelijke medewerker van 55 jaar, die regelmatig op de fiets zat, wilde graag mee, maar wij zeiden dat zij te jong was, en dat wij niet van plan waren om een Kindergarten mee te nemen.
In Mittenwald hebben we geluncht, en hebben de waarde leren kennen van vervrucht mineraalwater. Heerlijk! Ongelooflijk veel Gasthofen rond de Zugspitze, en zelfs de bomen hebben een nummer in deze streek!
Heel snel bereikten wij de Oostenrijkse grens, zij het na het nodige piepen en hijgen op een pittige helling van zo'n 9 %.
We ontmoetten veel gemütlichte Leute die ons de weg wezen, en met wie wij interessante discussies hadden, o.a. over de 4 van Breda (onze stad werd herkend aan onze shirts). Een gevoelig onderwerp op de Duits-Oostenrijkse grens. Maar goed: "Do ist der Bahnhof!".
Na al het klimmen kwam de beloning: een echt geweldig uitzicht vanaf de Büchener Höhe op Telfs en het Inntal. Prachtig, gecombineerd met een afdaling van 7 km (!). In Pfannenhofen bij Telfs vonden we Gasthof "der schwarze Adler", met een heerlijke douche, en topschnitzels uit de reeks "Schnitzelparadis". Ton een Hawaï schnitzel, Hans een Diavolo schnitzel. Heerlijk....! Boven de 1000 km, boven de 30 graden, en zonder enige rustdag, zijn wij gauw contente mensen. Dat willen we graag zo houden...!
Nog 280 km tot Trento, waar we Maarten weer ontmoeten. Wellicht lukt het in 3 dagen, misschien ook niet.
Morgen wacht ons een eenvoudige opgave van ongeveer 90 km vals plat. Als we dan nog zin hebben beginnen we vast aan het pièce de resistance, de Reschen pas. We houden U op de hoogte, en groeten U,
Ton & Hans
Het grote afzien blijkt enorm mee te vallen. Fluitend komen wij boven, maar gelukkig hebben wij gauw onze normale ademhaling weer te pakken. We zeggen ook vaak tegen elkaar hoe veel sterker wij vandaag weer zijn ten opzichte van gisteren. Als we het niet geloven zeggen we het nog een keer....
Garmisch blijkt een hele chique stad, waar Ton een nieuwe camera kocht, want de oude was kapot. En wat moet je zonder camera? De fotohandel was enthousiast over ons voornemen om Rome te bereiken. Een vrouwelijke medewerker van 55 jaar, die regelmatig op de fiets zat, wilde graag mee, maar wij zeiden dat zij te jong was, en dat wij niet van plan waren om een Kindergarten mee te nemen.
In Mittenwald hebben we geluncht, en hebben de waarde leren kennen van vervrucht mineraalwater. Heerlijk! Ongelooflijk veel Gasthofen rond de Zugspitze, en zelfs de bomen hebben een nummer in deze streek!
Heel snel bereikten wij de Oostenrijkse grens, zij het na het nodige piepen en hijgen op een pittige helling van zo'n 9 %.
We ontmoetten veel gemütlichte Leute die ons de weg wezen, en met wie wij interessante discussies hadden, o.a. over de 4 van Breda (onze stad werd herkend aan onze shirts). Een gevoelig onderwerp op de Duits-Oostenrijkse grens. Maar goed: "Do ist der Bahnhof!".
Na al het klimmen kwam de beloning: een echt geweldig uitzicht vanaf de Büchener Höhe op Telfs en het Inntal. Prachtig, gecombineerd met een afdaling van 7 km (!). In Pfannenhofen bij Telfs vonden we Gasthof "der schwarze Adler", met een heerlijke douche, en topschnitzels uit de reeks "Schnitzelparadis". Ton een Hawaï schnitzel, Hans een Diavolo schnitzel. Heerlijk....! Boven de 1000 km, boven de 30 graden, en zonder enige rustdag, zijn wij gauw contente mensen. Dat willen we graag zo houden...!
Nog 280 km tot Trento, waar we Maarten weer ontmoeten. Wellicht lukt het in 3 dagen, misschien ook niet.
Morgen wacht ons een eenvoudige opgave van ongeveer 90 km vals plat. Als we dan nog zin hebben beginnen we vast aan het pièce de resistance, de Reschen pas. We houden U op de hoogte, en groeten U,
Ton & Hans
-
25 Augustus 2016 - 00:35
Freek:
!
-
25 Augustus 2016 - 08:25
Dick Prent:
Heren wat is jaloezie toch een vervelende emotie.
Veel plezier,
gr Dick -
25 Augustus 2016 - 09:03
Harry:
Vrienden,
wat een fantastische ervaring,waar jullie mee bezig zijn!!Dit neemt niemand jullie meer af.Zowel de reis,het afzien als de leuke,betrokken contacten onderweg.
Kan me goed voorstellen dat het af en toe knijpen is,als je die grote reuzen van de Alpen op je af zie komen,maar jullie gaan dat "schaffen"!
En Maarten,nogmaals veel sterkte bij je herstel en goede reis naar Trentino.
Hartelijke groet vanuit een zeer warm Breda,
Harry -
25 Augustus 2016 - 12:36
Roel Klei:
Goed bezig mannen, leuk om jullie verslagen te lezen. En elke meter omhoog mag je ook weer omlaag, immers, Rome ligt aan zee. ;-) Succes!
Groet Roel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
