Dag 18: Novevento langs de Adige
Door: Hans, Maarten en Ton
Blijf op de hoogte en volg Italia !
30 Augustus 2016 | Italië, Montagnana
Als je in Verona bent, moet je toch even langs de Arena. We maakten foto's met de zelfontspanner , maar dit bleek helemaal niet nodig, er lopen daar heel veel zelfontspanners rond! Ook die naar Rome rijden!
Het was lastig de stad uit te komen. We hebben een stadsrit van ongeveer 10 km gemaakt voordat we weer op de Reitsma route kwamen. Het was even bewolkt, maar vergeefse hoop op afkoeling, het werd helder en weer 34 graden. Dat die banden dat houden, nog geen pompje erbij sinds Breda, wellicht door de steeds hogere temperatuur.
Bij Albaredo d' Adige namen wij afscheid van onze trouwe grijsblauwe vriend de Adige. En trokken wij de vlakten van de Po in. Hellingen voorbij, maar wel een strakke hete tegenwind van ongeveer 5 Beaufort, soms recht in het gezicht, soms van opzij. Treintje gemaakt, waaiertje van drie, stoempen en zweten.
Na Caselle ging het fout met de instructies, en dwaalden wij af naar S.Zenone. Om van daar in het beoogde Montagnana te komen moesten we 5 km over een smalle provinciale weg met veel vrachtverkeer. Dat moet je niet te veel doen.........Echt heel gevaarlijk, we waren blij dat onze spiegels nog aan de fietsen zaten.
In Mantagnano werden we gecompenseerd door een prachtige volledig ommuurde burgho, met 4 stadspoorten, en traditioneel gras rond de burcht. Heel erg fraai, en een bijzonder charmant stadscentrum met de nodige restaurantjes en café's. Opvallend veel jeugd in dit stadje van 8000 inwoners, wel centrum in een agrarische regio (inderdaad, ook weer veel appels, met heel af en toe een peer).
We vonden domicilie in Bed & Breakfast "Casa Stefy" (let wel, zonder happy ending). Bijzonder leuke B&B, met hele aardige mensen. Stefy deed het werk, en haar man Walther nam ons mee naar het café om ons de beste wijnen te laten proeven en de boterzachte prosciuto crudo, de beste van Italië volgens hem en nu ook volgens ons. Bijzondere taakverdeling, we hadden er geen moeite mee, zeker omdat hij er op stond de rekening te betalen, ongeveer ter grootte van de inkomsten van de B&B. Dat gaat hij vannacht aan zijn vrouw uitleggen, wij zijn benieuwd hoe ons ontbijt er uit gaat zien!
Walther heeft ons ook nog de geneugten laten proeven van de volgens hem beste electrische mountainbike bike op de Europese markt; het monster was nauwelijks te beteugelen, maar uiteindelijk: twee vingers in de neus! Op deze fiets halen wij achterstevoren zittend en fluitend Rome nog wel (maar eerst even zelf proberen op eigen kracht!).
Wij houden U op de hoogte, en groeten U uit Montagnana,
Hans, Maarten en Ton
Het was lastig de stad uit te komen. We hebben een stadsrit van ongeveer 10 km gemaakt voordat we weer op de Reitsma route kwamen. Het was even bewolkt, maar vergeefse hoop op afkoeling, het werd helder en weer 34 graden. Dat die banden dat houden, nog geen pompje erbij sinds Breda, wellicht door de steeds hogere temperatuur.
Bij Albaredo d' Adige namen wij afscheid van onze trouwe grijsblauwe vriend de Adige. En trokken wij de vlakten van de Po in. Hellingen voorbij, maar wel een strakke hete tegenwind van ongeveer 5 Beaufort, soms recht in het gezicht, soms van opzij. Treintje gemaakt, waaiertje van drie, stoempen en zweten.
Na Caselle ging het fout met de instructies, en dwaalden wij af naar S.Zenone. Om van daar in het beoogde Montagnana te komen moesten we 5 km over een smalle provinciale weg met veel vrachtverkeer. Dat moet je niet te veel doen.........Echt heel gevaarlijk, we waren blij dat onze spiegels nog aan de fietsen zaten.
In Mantagnano werden we gecompenseerd door een prachtige volledig ommuurde burgho, met 4 stadspoorten, en traditioneel gras rond de burcht. Heel erg fraai, en een bijzonder charmant stadscentrum met de nodige restaurantjes en café's. Opvallend veel jeugd in dit stadje van 8000 inwoners, wel centrum in een agrarische regio (inderdaad, ook weer veel appels, met heel af en toe een peer).
We vonden domicilie in Bed & Breakfast "Casa Stefy" (let wel, zonder happy ending). Bijzonder leuke B&B, met hele aardige mensen. Stefy deed het werk, en haar man Walther nam ons mee naar het café om ons de beste wijnen te laten proeven en de boterzachte prosciuto crudo, de beste van Italië volgens hem en nu ook volgens ons. Bijzondere taakverdeling, we hadden er geen moeite mee, zeker omdat hij er op stond de rekening te betalen, ongeveer ter grootte van de inkomsten van de B&B. Dat gaat hij vannacht aan zijn vrouw uitleggen, wij zijn benieuwd hoe ons ontbijt er uit gaat zien!
Walther heeft ons ook nog de geneugten laten proeven van de volgens hem beste electrische mountainbike bike op de Europese markt; het monster was nauwelijks te beteugelen, maar uiteindelijk: twee vingers in de neus! Op deze fiets halen wij achterstevoren zittend en fluitend Rome nog wel (maar eerst even zelf proberen op eigen kracht!).
Wij houden U op de hoogte, en groeten U uit Montagnana,
Hans, Maarten en Ton
-
31 Augustus 2016 - 00:34
P.m.:
Dat wordt dan bed zonder breakfast voor de Grupo Desportivo Pic-Nic
Ja die bestaat echt maar niet in Italië -
31 Augustus 2016 - 07:39
Coen Suurland:
Dank voor weer een vermakelijk stukje tekst.
Erg leuk.
Wat een geweldig avontuur en superleuke foto's.
Geniet ervan heren! -
31 Augustus 2016 - 09:31
Ton J:
Maarten, je afgetrainde blik staat je goed
fijn om je weer op de fiets bezig te zien.
Heren veel plezier en succes
-
31 Augustus 2016 - 17:48
Christa:
Wat hebben jullie intussen mooie bruine benen gekregen!!!
-
31 Augustus 2016 - 21:48
Rob:
Beloofd is beloofd. Was er geen ploeg die de naam droeg van de onvolprezen sigaretten van Caballero? En fietste Nico Tabak niet voor die ploeg?
Op de foto's zie ik geregeld het 'twee vingers in de neus'-gebaar'. Een kleine tip: zonder vingers in de neus krijg je meer zuurstof binnen.
Met vriendelijke groet,
Miss Blanche
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
