De Cruz de Ferro bereikt
Door: maarten en ton
Blijf op de hoogte en volg Italia !
01 Oktober 2008 | Spanje, Madrid
Lieve allemaal,
We lopen wat achter met de berichtgeving, maar hier dan toch eindelijk ook wat nieuws over ons bergtraject!.
Terwijl het landschap onveranderd prachtig blijft hebben we de mesetavlakten verruild voor het centrale berggebied vlak onder de Picos de Europa. In dit gebied ligt om te beginnen de Cruz de Ferro. Eeen 1500 meter hoge eenzame piek die al sinds de vroege middeleeuwen een hoofdrol speelt in de Camino. De klim erheen deden we s´middags, zeer goedgemutst en in prachtig mooi weer met zon en lekkere temperatuur. Het klimmen ging eigenlijk zonder grote problemen.
Boven staat een eenvoudige houten paal met kruis erop. Aan de voet van de paal legt eenieder die de piek op eigen kracht bereikt een van huis meegenomen steen neer, als symbool van zijn lasten. Dit gebeurt zo al meer dan 800 jaar. Wij hebben dat uiteraard ook gedaan.Ton legde stenen uit de voortuin van de Valkenierslaan neer, en Maarten had speciaal stenen meegebracht van het graf van zijn moeder.
Het is een heel ontroerend moment zo hoog en eenzaam op de berg de grote stapel stenen te zien van wel 8 meter hoog en daarmee te zien wie ons voorgingen. Een eindeloze berg van keien en steentjes, briefjes met smeekbeden of liefdeswensen, voorwerpen en allerlei kleine berichten maken het geheel tot een magische plek, en dat was het ook voor het christendom natuurlijk al, deze piek.
In de afdaling kwamen we door het authentieke bergdorp Al Aceibo, waar we gebleven zijn omdat het zo mooi was. Heel bijzondere balkons langs maar één smalle hoofdstraat dat is het hele dorp.
Geslapen op de berg in een kamer met uitzicht en s´nachts onder de heldere sterrenhemel met een zweem van de melkweg : de via lactea.
Volgens de overlevering was diezelfde melkweg ook het allereerste pad, de eerste Camino van oost naar west.
Op de fotoos zie je meer,
Groeten,
Ton en Maarten
We lopen wat achter met de berichtgeving, maar hier dan toch eindelijk ook wat nieuws over ons bergtraject!.
Terwijl het landschap onveranderd prachtig blijft hebben we de mesetavlakten verruild voor het centrale berggebied vlak onder de Picos de Europa. In dit gebied ligt om te beginnen de Cruz de Ferro. Eeen 1500 meter hoge eenzame piek die al sinds de vroege middeleeuwen een hoofdrol speelt in de Camino. De klim erheen deden we s´middags, zeer goedgemutst en in prachtig mooi weer met zon en lekkere temperatuur. Het klimmen ging eigenlijk zonder grote problemen.
Boven staat een eenvoudige houten paal met kruis erop. Aan de voet van de paal legt eenieder die de piek op eigen kracht bereikt een van huis meegenomen steen neer, als symbool van zijn lasten. Dit gebeurt zo al meer dan 800 jaar. Wij hebben dat uiteraard ook gedaan.Ton legde stenen uit de voortuin van de Valkenierslaan neer, en Maarten had speciaal stenen meegebracht van het graf van zijn moeder.
Het is een heel ontroerend moment zo hoog en eenzaam op de berg de grote stapel stenen te zien van wel 8 meter hoog en daarmee te zien wie ons voorgingen. Een eindeloze berg van keien en steentjes, briefjes met smeekbeden of liefdeswensen, voorwerpen en allerlei kleine berichten maken het geheel tot een magische plek, en dat was het ook voor het christendom natuurlijk al, deze piek.
In de afdaling kwamen we door het authentieke bergdorp Al Aceibo, waar we gebleven zijn omdat het zo mooi was. Heel bijzondere balkons langs maar één smalle hoofdstraat dat is het hele dorp.
Geslapen op de berg in een kamer met uitzicht en s´nachts onder de heldere sterrenhemel met een zweem van de melkweg : de via lactea.
Volgens de overlevering was diezelfde melkweg ook het allereerste pad, de eerste Camino van oost naar west.
Op de fotoos zie je meer,
Groeten,
Ton en Maarten
-
06 Oktober 2008 - 16:57
Marjanke:
Santiago bereikt, en dat zonder één lekke band! tekenend voor hoe voorspoedig de tocht is gemaakt? ik verheug me op het weerzien, en ben ook benieuwd: het zal jullie toch op één of andere manier aan te zien zijn deze pelgrimstocht. tot snel ! -
06 Oktober 2008 - 17:11
Mia:
Hallo Maarten en Ton
Zoals jullie mischien nog weten zijn wij(mia en els)twee limburgse dames achter jullie in chambres d Hotes La Maison de Nanny s geweest.
Later op een bospad waar wij zaten te lunchen elkaar ontmoet.
Wij hebben moeten besluiten om onze reis af te breken,ondergetekende had totaal geen kracht en energie meer om de reis te kunnen voortzetten.
Inmiddels is het maandag 6okt.en zijn we terug in Heerlen.
Ons eindstation was Sahagun en vandaaruit zijn we met trein en fiets huiswaarts gekeerd.
Ik wens jullie nog een fantastische reis met mooie ontmoetingen en geniet van de resterende tijd. Bon Camino.
voortzetten. -
06 Oktober 2008 - 18:01
Hanneke H:
Hoi stoere mannen,
Wat een imposante tocht! Geweldig hoe jullie al die kilometers hebben gemaakt. Ik geniet van de foto's. -
06 Oktober 2008 - 20:02
Ton J:
knap staaltje werk heren,
en dan ook nog stieken stenen meegesmokkeld,
en weer een cafe aangedaan zo te zien (volle bak ambiance).
zijn er -en route- al weer plannen gemaakt voor een volgende pelgrimage?
we horen het binnenkort wel.
nogmaals
super gedaan hoor!
en snel tot ziens
-
06 Oktober 2008 - 21:49
Hans:
Heren,
wij vermoeden stiekum dat uw virtuele reis langer duurt dan de werkelijke.
Wij verlangen nu reeds naar de aankomst in Santiago, en naar beelden van de handoplegging en van de mis, waar de pelegrinos een bevoorrechte positie mogen bekleden voor in de kerk, en bemoedigend toegeknikt worden door de dienstdoende priester. Dat knikje (graag op de video!), daar doe je het toch voor, en voor de sobere maaltijd achter de kerk, met anderen, in de volharding getaand door weer en wind. De Mia's, de Vilmoszen, de Flandriens, de "caminaden" van september 2008!
Het lijkt me goed in Santiago een cafe ("Caminada"?) op te zoeken waar alle sterke verhalen verteld worden, over de ontberingen, de wilde dieren, de vijandige boeren, de zorgende zusters, de begrijpende broeders, de arrogante adel, de contemplatieve contacten, de brandende ketters, de bijzondere bewustwording, de mooie mijmeringen en niet te vergeten....de gebroken spaak!
Teken deze op voor ons, opdat wij niet verstoken blijven van de reiniging welke deze tocht in jullie geest tot stand heeft gebracht!
Ik heb op een van de foto's gezien dat de steen van Pim op de Cruz de Ferro weer goed ligt, fijn dat jullie hier nog aan gedacht hebben!
Geniet van deze laatste dagen zonder lastige humaniora, een tochtje langs de kust op de fiets zonder bagage lijkt me een absolute weldaad na 2600 km!
Hasta luego amigos,
Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
