Nu nog maar 72 dagen tot de start

De tijd gaan snel ineens; nu zijn het nog maar 72 dagen tot ons vertrek... Een beetje zenuwachtig wordt je dan toch, ondanks alles.
Deze week al dagen last van ontsteking in mijn rug en bijbehorende vervelende uitstraling in mijn linkerbeen; hoewel dat vaker voorkomt kijk ik er met de tocht in het verschiet nu toch anders tegenaan...
Hopen dat het gauw overgaat en niet voor half oktober terugkomt dus.

Er moet bovendien natuurlijk nog van alles gebeuren (zoals eerst nog samen met Annelies en onze Gini op vakantie en France); ook moet de bepakking en westroute definitief geregeld worden. Maar goed, in principe weten we natuurlijk heel goed wat we gaan doen.
De Pyreneenpassage wordt St Pied de Port; in augustus komt er nog een trainingsstage in de limburgse heuvels en daarna wordt het menens. De fiets is er klaar voor, nu ik nog ...

Mijn rug is nu wat minder, maar toch zou ik eigenlijk het liefst morgen al wel willen gaan. En ik zou dat ondanks alles toch ook kunnen denk ik.
Ik heb trouwens besloten dat ik onderweg wat minder foto's ga maken en liever wat meer kleine reisbeelden ga tekenen of schilderen. Daar heb ik nooit tijd voor dus straks misschien wel ? Of ze ook mooi worden is een tweede maar het doen op zich lijkt me al heel leuk na al die jaren.
Sinds bouwkunde (zie studieaquarel uit 1977) heb ik er veel te weinig aan gedaan eigenlijk. Jammer.

wordt vervolgd ....